سي دي قبله گم کردن

روز سه شنبه 92/9/12
قبله گم کردن
اگر خوب نگاه کنیم دستور جلسه خلقت همین است که هر موجودی چقدر ظرفیت دارد و مسئولیت خودش را میپذیرد.خداوند میفرماید:انسان موجودی است که به رب خودش ناسپاس است.وقتی که انسان به یک نقطه ای میرسد، دیگر معبود خودش را هم فراموش کرده و قبله خود را گم میکند. در زندگی نیز کسانی هستند که کمک میکنند انسان به یک جایگاهی برسد و با رسیدن به آن جایگاه و پیشرفت دیگر آنان را فراموش میکند و قبولشان ندارد.حتی گاهی در جهت تخریب آنها نیز قدم بر می دارد............
ما همسفران در کنگره محبت را یاد می گیریم و زمانی که دچار قهر و نبخشیدن و دچار حس های آلوده می شویم یعنی اینکه یک جای کار ایراد دارد، همسفر در کنگره مسافر را به عنوان یک بیمار باید بپذیرد و با او کنار بیاید و روبرویش نباشد 50 درصد از مسئله را حل کرده و 50 درصد باقیمانده هم باید ضعف های خودش را پیدا کند و در کنار مسافرش آنها را حل کند. و اگر مسافرم را نپذیرم و او را ترک کنم این مسئله به همین صورت باقی می ماند و باید این مسئله را من حل کنم...............



انسان در صورتی میتواند انرژیهایش را متعادل کند و خودش را به سطوح بالاتر برساند واحساس لطیفی از هستی را تجربه نماید که علم بیاموزد .پیامبر(ص) در این زمینه میفرمایند ز گهواره تا گور دانش بجوی.