انسانها برای رشد و تعالی خود باید از مرحله ای به مرحله دیگر ارتقاع پیدا کنند و از یک نقطه به نقطه بالاتر قدم بگذارند. در این جا مهندس از تمثیل آب و آتش استفاده کرده اند. این که آب آتش را خاموش میکند و گرمای  آتش آب را بخار مینماید.این تمثیل نشان دهنده اضداد است.در واقع آب و آتش در هم نمی آمیزندو در انسانها هم نمیتواند 2 صفت یکجا وجود داشته باشد . چرا که خداوند به انسان اختیاری داده است که هر کس میتواند مسیر حرکت خود را مشخص کرده و در همان جهت حرکت نماید  یا به طرف نور و روشنایی و اللهی یا تاریکی و ضد ارزشها و شیطانی.بنا بر این انسان میتواند مانند کویر و شوره زار بی فایده باشد ویا مانند بحر و رودخانه حاصل خیز و سودمند .چرا که اگر در کویر رودخانه ای وجود داشته باشد آب آن رودخانه یا توسط گرمای شدید بخار ،یا با طوفان شدید و شنها خشک خواهد شد .پس چنین تصوری تنها وهم و خیالی بیش نخواهد بود مانند سراب.حال هرکس هر راهی را که بپیماید و در هر شرایطی که باشد امکان برگشت او وجود دارد بنا به اذن خداوند.و دیگر این که مسئله خود شیدایی انسان مطرح شده است . انسان برای ارتفاء خود باید خود شیفتگی و منیت را در خود کم رنگ کرده و   در هر کاری هوشیار باشد  ا سیر ماده نشدن رها کرده وابستگی نداشتن و حس مالکیت را در خود کم رنگ کردن نیز جزیی از این موارد است. شاد باشید